It will end, whether it's in months, or in years, whether it's in silence, or in tears

Hmm..
Ik zit toch een beetje in over Huubje.. Hij weet het gewoon niet, wel of geen relatie, wat hij van een relatie verwacht, of het met mij wel goed zou gaan... Aan de ene kant ben ik erg blij dat hij het heeft gezegd, aan de andere kant had ik het liever niet geweten.. Vannacht (nja, vanochtend) nog droomde ik dat hij het uitmaakte en ik werd huilend wakker, en heb een hele tijd snikkend op bed gelegen.
Ik hou van hem, ik wil hem niet kwijt, maar hem zo zien doet pijn. Ik trek het niet meer, ben blij dat hij een week op vakantie gaat. Hopelijk komt hij een beetje tot rust.. en komt hij erachter wat hij met ons wil...
en dan te bedenken dat we dinsdag een half jaar zouden kunnen vieren.. weet niet of ik daar nog zin in heb...

waarom gaat het toch altijd mis?!